Hayat Şarkısı: Mutlu bir son çok mu zor?..

Mutluluğa giden yolun, süslü taşlarla ya da ışıltılı ledlerle döşenmediği bir dünyada yaşamaktayız. Atacağın adımı on kere düşünmek zorunda olduğun bir hayatı kucaklamışız çünkü, doğduğumuzda. Geri kalan her şeyse, ya mutluluğu ya da mutsuzluğu çağıran kendi kararlarımız olmuş... Hülya gibi... Kendi kararlarını, hep kendisi verdi. Kendi hayatını yaratmak için didindi. Kendine çocukluktan itibaren bir yol çizdi ve o yolu izledi. Çok yanlış yaptı, çok hatası var, çokça kez suçluydu ama en sonunda aradığı o mutluluğa ulaştı. Peki ya daimi olacak mı?..

Hayat Şarkısı: Güzel bir anı, onun da hakkı...

Hayat insanın karşısına çok fazla sınav çıkartıyor. Geçebilirsen ne âlâ, her şey biraz daha kolaylaşıyor. Geçemezsen, dön başa tekrar tüm hayatın yeniden sınanıyor... İnsan, mutlu olmayı hak eden ama genelde mutlu olmak için çaba sarf etmeyen bir türdür. Elinden mutlu olmak için her şey gelir, lâkin mutsuzluğun primi daha yüksek olduğundan sadece şikayet etmeyi seçer. Sonra o mutsuzluk haline alışır ve mutlu olmayı, kendine lüks saymaya başlar. Tam da bundan, mutluluk kapısını çok az çalar... Hüseyin de böyle. Belki şartlar, imkanlar, durumlar ya da kişilikler bambaşkaydı ama o da mutlu olabilecekken mutsuz olmayı seçti. Beraberinde de hem Zeynep'i hem de Melek'i o mutsuzluğa sürükledi...

Hayat Şarkısı: Katlanamıyorum...

Yine bolca söyleneceğim bir yazıya başlıyorum, hazır olun. Ama sanmayın ki genele dair bir söylenme olacak. Safi, Cem'e dair yine, yeni, yeniden. Gerçekten illallah ettim çünkü. İzlemekten hazzetmek şöyle dursun, tahammül edemiyorum karakteri görmeye, o ağza bir türlü oturmayan dublajı dinlemeye. Onun dışında enfes bir bölüm izledik. Her duygudan da tattık. Ama tüm bu güzelliklerin arasında karşımda Cem'i gördüğüm her seferinde sinirim tepeme çıktı, durdu. Katlanamıyorum, sevgi pınarım Mahinur Erguncum; katlanamıyorum. Ne olursun Cem defterini artık kapat. Bu kadar suni, inandırıcılıktan yana zerre etkisi olmayan bir karakterin elinde bizi heder etme. Bir iki haftaya bitsin lütfen bu mesele...