Adı Efsane: Çare, bazen çaresizliktir...

Sevginin aşamayacağı hiçbir engel yoktur. Yeter ki, o sevgiyi göstermekten geri durulmasın. Her türlü zorlukla baş edebilmenin yolunu buluyor da, sevgisizliği aşmayı beceremiyor zira insan. Yanıyor, kavruluyor; en sonunda da uzaklaşmak istiyor. Her şey geride kaldığında daha iyi olacağını sanıyor ama tüm efkârını beraberinde getirdiğini anlaması çok da uzun sürmüyor... Tarık'ın pes edişlerine artık yeterince alıştık. Yine etti. Çekip gitmeye, her şeyi arkasında bırakmaya o kadar eğilimli ki, bu sefer onu Melis'ten başkası durduramazdı. İyi ki, suçlu aramadan uyandı. İyi ki, babasına gitme dedi...

Adı Efsane: İlk bakış

İnsanın neyin mücadelesini verdiği gerçekten oldukça önemli. Ne için savaştığı, ne için yaşadığı, ne ile mutlu olduğu ve olmaya devam edeceği... İnsan sadece başkaları için yaşamaz elbette ama başkalarından aldığı -psikolojik dahi olsa- güçle yaşamaya da mecburdur. Bir başına nereye kadar sağlıklı kalabilir ki zihnin? Nereye kadar kendini iyi hissedebilirsin? Birine ya da birilerine tutunmadan ne kadar devam edebilirsin?.. Elbette ihtiyaç duyarsın. Sevdiklerine sahip çıkman gerektiğini de bilirsin. Onları kaybetmemek için elinden geleni yapman gerektiği de kesin. Peki, sadece istemek yeterli mi? Yoksa her şey gibi o da büyük bir mücadeleyi mi gerekli kılar?..