Kiraz Mevsimi: Bir yanda romantizm bir yanda veda...

Bambaşka bir girişle başlamak isterdim bu yazıya aslında... İzlediğimiz bölümün ne kadar romantik ve aşk dolu olduğunu anlatmakla mesela... Öykü ve Ayaz'ın uzun zamandır ilk defa bir bölümün başından sonuna kadar mutlu olduğundan bahsetmek ya da... Ama onları biraz sonraya saklıyorum, çünkü bölüm bittikten sonra öğrendiğimiz veda bunu gerektirdi; benim nazarımda... Dizimizi 27. bölümünden itibaren yazmaya başlayan sevgili Makbule Kosif, Gülsev Karagöz, Zafer Özer Çetinel ve Eda Tezcan'la, Kiraz Mevsimi dün gece vedalaştı...

Kiraz Mevsimi: Sevgililer Günü

Dün akşam sevgililer gününe özel bir bölümle ekrana geldi, Kiraz Mevsimi. Hem romantizm hem de bir dolu aksiyonun içerisinde, Ayaz ve Öykü'nün maceralarını izlemek ise pek güzeldi. Çiftimize özel bu bölümün, analizinde de sadece onlar olsun istiyorum ve bu yüzden, yazı boyunca onların sahnelerini okuyacağınızı baştan belirteyim...

Kiraz Mevsimi: Akıl unutabilir tamam, peki ya kalp?..

Aşk herkesin elde edebileceği, etse de kıymetini bilebileceği bir duygu olmamıştır hiçbir zaman. O yüzdendir ki kusursuz bir aşk gördüğümüzde gözlerimiz dolar, heyecanlanırız ve ister istemez o çiftten birisinin yerine kendimizi koyarız... Bir de, aşk öyle çetrefilli bir yola sahiptir ki attığın her adım daha da fazla tökezletir, yorulursun ama yine de pes etmezsin; çünkü apayrı bir duygu ve bambaşka bir histir... Kiraz Mevsimi'nin 31. bölümünde de bize bunlar resmedildi işte. Aşkın gücü, sonsuzluğu ve yılmadan verilen mücadelesi...

Kiraz Mevsimi: Sözlücüm...

İlk bölümlerde aldığımız tadın, bu kadar kısa sürede nasıl geri geldiğine şaşırarak izlediğim bir bölümle ekrana geldi dün akşam Kiraz Mevsimi. Hikayedeki akış, diyalogların gerçekçiliği ve en önemlisi de dram ve komedi arasındaki denge gerçekten şahaneydi... Özellikle bu denge çokça bozulduğu için izlemeyi bırakmıştım diziyi ve o bağın geri kurulması da imkansız gibiydi benim için. Ama artık aynı keyfi alabiliyorum ve bir dizinin yeniden parlayışını izlemek çok keyifli. Elbette bunda en büyük pay yeni senaristlerimizin, üçünü de en içten dileklerimle tebrik ediyorum...

Kiraz Mevsimi: Biraz sabır...

On sekizinci bölümünden sonra izlemeyi bırakmıştım Kiraz Mevsimi'ni... Artık o kadar sıkıcı bir hale getirilmişti ki dizi, katlanamıyordum. Severek yaptığım bölüm analizleri işkenceye dönüşmüştü ve insanın zevk almadığı bir şeyi yapmasının ne kadar zor olduğunu yeniden görmüştüm...

Günahkar: Ey büyük aşk sana elveda...

Ekranda bir şeylere bağlanmak benim için her zaman zor olmuştur. Bir diziyi ya da programı çok çok nadir benimserim ve bittiğinde de gerçekten üzülürüm. Ve dün gece yine üzüldüm... Çok kısa bir maceraydı izlediğimiz, aslında her şey yeni yeni başlıyor ve şekilleniyordu ama reyting canavarı da kapıda öylece durmuş bekliyordu. Sonrasında ise o her yerinden irin akan kollarını açmış, "gel, gel!" demeye başladı. En sonunda da pür-i pak Günahkar, o kollarda uzaklara doğru yol aldı ve bir sis bulutu gibi etrafa yayılan beyazlıklar içerisinde, mutlu, farklı ve kurgusu izleyiciye bırakılmış bir sonla vedasını yaptı...