Ekrandan Haberler - 6-12 Şubat 2017

Haber Başlıkları
- Poyraz Karayel (Final)
- Yıldızlar Şahidim (Final)
- Vatanım Sensin (Kadroda yeni bir isim)
- Payitaht Abdülhamid (Başlama tarihi belli oldu)
- Evlat Kokusu (İkinci tanıtım geldi)
- Çoban Yıldızı (İki yeni tanıtım geldi)
- Yeni Gelin (İlk tanıtım geldi)
- Shameless (Bir başrolü kesinleşti, kanalı belli oldu)
- Meryem (Kadın başrol belli oldu)
- Kara Yazı (Erkek başrol belli oldu)
- Tolga Sarıtaş'ın kadrosunda yer aldığı dizide yeni bir isim!
- Hayatımın Aşkı (Şimdi de İtalya'da)

Adı Efsane: Fedakârlık

Fedakârlıklar, en çok da onlar yorar insanı. Onlar için daha fazla debelenirken bulursun kendini. Atacak adımın, nefes alacak halin kalmaz ama fedakârsındır işte, heder eder durursun kendini yine. Gerekirse bu uğurda sevdiklerini ikinci plâna attığın bile olur. Doğru olmak, doğruyu bulmak için de fadakârlık yapmak gerekir çünkü; bazen sevdiklerinden, bazen de hayatından. Fedakâr olmak elbette güzeldir ama bela ile harmanlandığı anda, ardına bakmadan kaçman gerektiği de kesindir... Tarık kaçmadı. O bıçağın karnına saplanacağını bilseydi, yine kaçmazdı. Yine giderdi Hakan'ı yanlış yoldan çevirmeye. Ve yine yerdi o bıçağı böğrüne. Peki değdi mi gerçekten?..

Poyraz Karayel: Şimdi onlar düşünsün!..

Şüphesiz, en keyifli bölümlerinden birisiyle ekrana geldi bu hafta Poyraz Karayel. Sezonun başında olmasını isteyeceğimiz her şey, şimdilerde yavaş yavaş gerçekleşiyor ve elbette otomatikman seyir keyfi katlanmış oluyor. Reytinglerinin son dönemde oldukça sorunlu olduğunu düşünürsek, umarım toparlamasına yardımcı olur bu manevra. Poyraz ve çetesinin maceralarını izlemenin ne kadar keyifli olacağını tahmin dahi edemiyorum zira...

Hayat Şarkısı: Hatalardan ders çıkartmak çok mu zor?..

Hata yapmak insana mahsustur. Zira, hata yapmayan insan yoktur. Ama hatalarından ders çıkartmayan insan vardır. Yanlışlarını bildiği halde, düzeltmeyen insan. Nasıl düzlüğe çıkacağını bildiği halde, sadece yokuş tırmanmaya çalışan. Alttan almak yerine, daha çok diklenen. Gönül almak yerine, gönül kıran insan da vardır... Tıpkı Kerim gibi. Onca yaşanan, söylenen olayın ardından hâlâ ilk günkü gibi. Hâlâ savaş zırhlılarını kuşanmış bekliyor. Hâlâ alttan almamak için direniyor. Ve hâlâ kırıp, döküyor...

İçerde: Hissedebilmek...

Bir insanın sevgisini kazanmak için, herkesi ve her şeyi karalamak mümkün müdür? En kutsalına bile dokunmak, canını acıtmak? Böyle kazanılan sevginin bir kıymeti olduğunu düşünebilir misin peki? Sahte çünkü o sevgi ve yaratanı da sensin. Kim, böyle bir sahteliği kabul eder ki? Kim, kızım benimle barışsın diye ölmüş kardeşinin arkasından konuşturur birini? Ve böyle birisi gerçekten insan olabilir mi?.. Celal başlarda sevimli geliyordu, yalan yok. Özellikle de şivesi sebebiyle. Ancak artık kendisinden ciddi ölçüde rahatsız olmaya başladım. Dünyada sadece kendisi varmış ve hatta sanki dünya sadece kendisi için dönüyormuş gibi davranıyor-ki, bu sinir bozucu. Diğer insanların da hayatlarının kendileri için ne kadar önemli olduğunun farkında değil. Bu gözü karalıkla, daha nereye kadar gelmeyecek bir şey başına?..