Adı Efsane: Sonsuz Aşklar Evreni

İnsanın yaptığı hatanın farkında olması mı, yoksa o hatayı hiç yapmamış olması mı daha değerlidir bunu hata yaptığımı kabullendiğim her seferinde çokça kez düşünürüm. Hatalardan ders çıkartmayı seven birisi değilim. Hata yapmadan hareket etmeye de o sebeple özen gösteririm. Ama insanız işte, hata yapıyoruz ister istemez ve bu hataya karşı nasıl tavır aldığın, aslında o an itibariyle yaptığın hatadan daha önemli oluyor. Zira ucunda daha fena hatalar yapmak da var, olan hatanı gözardı ettirmekte... Bahar mesela, açıkçası kabul edilemez bir hataya imza attı. Hatasının farkına da vardı. Ama o varış sürecinde yaptıkları hiç de hatasından ders çıkartmış izlenimi vermedi. Ve yine aynı şey olsa, tekrardan şikayette bulunmayacağından hiç de emin değilim...

Adı Efsane: Tutsaklık...

İçin için yandığı bir hayatı neden yaşar insan?.. Neden sadece acılarına tutunması gerekir? Neden, hep pişmanlıkları gelir peşinden? Neden yaptığı her iyilik, bir kötülüğü doğurur? Neden, kontrol edemez hiçbir şeyi; kendini bile? Neden vazgeçer, neden kabullenir, neden pes eder, neden her şeyin daha kötüye gitmesi için tepinir? Gerçekten neden Tarık baş edemiyor hiçbir şeyle? Neden bir yaptığı, başka bir şeyi bozuyor? Neden attığı her adım, ardında bir felaket yaratıyor?.. Bir karakterin ne kadar bahtsız olabileceğinin en organik kanıtı resmen. Yaptığı iyilikler bile ayağına dolanan birinin yaşamak için şevkten daha nicesine gereksinimi yok mudur gerçekten?..

Adı Efsane: Fedakârlık

Fedakârlıklar, en çok da onlar yorar insanı. Onlar için daha fazla debelenirken bulursun kendini. Atacak adımın, nefes alacak halin kalmaz ama fedakârsındır işte, heder eder durursun kendini yine. Gerekirse bu uğurda sevdiklerini ikinci plâna attığın bile olur. Doğru olmak, doğruyu bulmak için de fadakârlık yapmak gerekir çünkü; bazen sevdiklerinden, bazen de hayatından. Fedakâr olmak elbette güzeldir ama bela ile harmanlandığı anda, ardına bakmadan kaçman gerektiği de kesindir... Tarık kaçmadı. O bıçağın karnına saplanacağını bilseydi, yine kaçmazdı. Yine giderdi Hakan'ı yanlış yoldan çevirmeye. Ve yine yerdi o bıçağı böğrüne. Peki değdi mi gerçekten?..

Adı Efsane: Savaşmak...

Hayatın her anında karşımıza verecek bir mücadele çıkabiliyor. Bazen hiç de istemediğimiz serüvenlerin içerisinde buluyoruz kendimizi ama elden bir şey gelmeyeceğini de biliyoruz. Azimle, yılmadan savaştığımızda ise o mücadeleyi en iyi şekilde verebileceğimizi biliyoruz. Savaşmak... O kadar kötü bir kelime ki, altından iyi bir şey çıkartmak gerçekten çok zor. Yüzyıllardır içerisinde olduğumuz kaos ortamını resmediyor. Huzursuzluğumuzu gözler önüne seriyor. Ama savaş, sadece kan akıtmak demek değil; azim göstermek, emek sarf etmekle de olabilir. Kan dökmeden de kazanabilmek mümkündür çünkü. Hem verdiğimiz mücadeleyi daha anlamlı kılar bu hem de kişiliğimizi. Tıpkı, Tarık'ın gösterdiği yol gibi. Azim ve kararlılık; hepsi bu. Gerisi yüreğinin işi...

Adı Efsane: İlk bakış

İnsanın neyin mücadelesini verdiği gerçekten oldukça önemli. Ne için savaştığı, ne için yaşadığı, ne ile mutlu olduğu ve olmaya devam edeceği... İnsan sadece başkaları için yaşamaz elbette ama başkalarından aldığı -psikolojik dahi olsa- güçle yaşamaya da mecburdur. Bir başına nereye kadar sağlıklı kalabilir ki zihnin? Nereye kadar kendini iyi hissedebilirsin? Birine ya da birilerine tutunmadan ne kadar devam edebilirsin?.. Elbette ihtiyaç duyarsın. Sevdiklerine sahip çıkman gerektiğini de bilirsin. Onları kaybetmemek için elinden geleni yapman gerektiği de kesin. Peki, sadece istemek yeterli mi? Yoksa her şey gibi o da büyük bir mücadeleyi mi gerekli kılar?..

Aramızda Kalsın: Elveda...

Sıcacık ve içten bir diziye daha veda vakti... Aramızda Kalsın, uzun yıllar sonrasında ekranın en sıcak ve samimi ailesini karşımıza getirdiğinde hepimiz büyük bir keyif yaşamıştık. Başladığı ilk bölümden beri, senaryosu nasıl dayatmalara maruz bırakılırsa bırakılsın her zaman seyircisini kendisine çekmeyi başarıyordu. Mükemmel oyuncuları, hayat verdikleri karakterler ve ekrandan geçen samimiyet; Aramızda Kalsın'ı "en sıcak aile dizisi" tahtına oturttu. Dün akşam yayınlanan final bölümüne kadar da bu asla değişmedi. Bundan sonrasında mı?.. Böylesi sıcaklığa sahip bir diziyi, yeniden uzun yıllar boyu beklemek zorunda kalabiliriz...

Aramızda Kalsın: Kim sevmez ki aşkı?

Finaline az bir zaman kalmışken, Aramızda Kalsın yazmamak elbette olmaz... Bu yazımda, dizide yaşanan aşklara bakacağız... Ama öncesinde belirtmem gereken birkaç nokta var. Önce onlara değineyim, daha sonra da aşklara göz kırparız...

Aramızda Kalsın: Dupduru bir hüzün

Her türlü sorunun sevgiyle aşıldığı sıcacık bir aile dizisi... Aramızda Kalsın'ı tarif etmek için kurulabilecek en doğru cümle herhalde budur... Çok fazla hakkında yazı yazmasam bile, her zaman en çok sevdiğim diziler ligimde birinci sırasını korumuştur. Neden yazmadığıma gelince, bilmiyorum aslında... İstikrarı kendi içimde bir türlü tutturamadım sanırım ama şu var ki, bu bloğun ilk yazısı Aramızda Kalsın'dır... Benim bu yola çıkışımdaki iki mihenk taşından da birisidir. Diğer mihenk taşım geçen yıl bu zamanlarda bitirilmişti; şimdi ise Aramızda Kalsın bitiyor, bitiriliyor... Reyting canavarının son kurbanı olarak, kanal arşivinin tozlu raflarındaki yerini almaya hazırlanıyor...

Aramızda Kalsın: Hatçik ve Battal'ın inadı

Hatçik'in büyük bir hataya imza atıp Battal'la Eğin'e gitmesi sonrası, kısa sürede bir şeylerin dank edip geri geleceğinden emindim de; bu kadar çabuk olmasını beklemiyordum... Ama iyi ki erkenden geldi... Zira vazgeçilmezi olarak evin, resmen tadı tuzu kalmamıştı sadece bir bölümlük yokluğunda bile... Aramızda Kalsın, her karakterini ayrı sevdiğimiz bir dizi -Behiye hariç!- malum ve böyle olunca da yokluk hissi koyuyor ister istemez... Ne olacak, Battal olsun iç güveysi işte... Ne de yaraşır ona, aman aman...

Aramızda Kalsın: Sevgi dolu aile

Bugüne kadar izlemekten en büyük keyif aldığım dizilerden birisi, Aramızda Kalsın. Son iki sezondur ise en sevdiğim dizi kendisi. Yeni sezonu başlayalı baya bir oldu ama benim elim bir türlü hakkında yazmaya gitmedi. Neden diye sorarsanız ise tam olarak bilmiyorum; izlerken öyle etkileniyorum, düşünüyorum ve konsantre oluyorum ki bölümün sonunda her şey kafamdan uçup gidiyor. Hakkında bir şey yazmaya oturduğum her seferinde de, başka yapımlara yer verdim son haftalarda. Bugün ise karakterler üzerinden genel bir analize hazırım. Bloğumda yazdığım ilk yazı, yine Aramızda Kalsın'dı ve bugün aradan geçen beş ayda; kendimin katettiği mesafeyi de gözden geçiriyorum bu yazıyla aslında... 

Aramızda Kalsın

Aramızda kalmasın, televizyon ekranlarının en sıcak ve içten aile dizisi  bence, Aramızda Kalsın. Her  karakteri ayrı bir değer olan bu yapımın, Türk televizyon izleyicisinin gönlünde taht kurması çok da şaşılacak bir şey olmadı kimse için.

Star TV ekranlarında yayınlanan, başrollerinde, Gökçe Bahadır, Uğur Yücel, Binnur Kaya ve Caner Cindoruk'un olduğu dizide, sadece başroller birer altın değil bana göre. Dizinin yan karakterlerine hayat veren, Gamze Karaduman, Ayça Damgacı, Uğur Serhan, Ecem Çalık, Ferit Aktuğ, Bilge Şen, Hikmet Kömürcü, Mert Kurdal, Tülay Bursa ve özellikle erkek çocuk oyuncu Aybars Kartal Özson'da en az başroller kadar başarılı ve seyredilesi...