Kocamın Ailesi: Bir savaş hali

İlk bölümünden beri bildiğimiz gerçeğin ortaya çıkmasını tam tamına 33 bölüm beklediğimiz Kocamın Ailesi'nde, sonunda o beklenen kavuşma yaşandığında göz yaşlarını tutabilenlerin sayısı çok azdı. Artık Tarık gerçek ailesini, Ar'lar da Engin'i bulmuştu. Bu öylesine bir kavuşmaydı ki, ne herhangi bir kuşku ne de şüpheye yer vardı içlerinde...

Ulan İstanbul: Güle güle ve hoş geldin...

Tam tamına 33 bölüm oldu Ulan İstanbul'la tanışalı... Her türlü duyguyu bir arada yaşadığımız nadir dizilerden birisi oldu. Yeri geldi güldüğümüz kadar çok üzüldük, yeri geldi eğlendiğimiz andan çok duygulandık. Bazen tesadüflerin çokluğundan sıkıldık, bazen de her tesadüfün bir şekilde alt ediliyor olmasından usandık. Çoğu zaman Ceyhun'u her olayın göbeğinde görmekten rahatsızlık duyduk, çoğu zaman da gözlerimiz Ceyhun'u arar oldu. Biz her duyguyla birlikte, onunla her türlü kargaşayı da yaşadık içimizde. Ve dün akşam, Ulan İstanbul'un televizyon macerasının son perdesini izledik. Evet, bir yerde bitiyordu ama aynı zamanda başka bir yerde yeniden doğmaya hazırlanıyordu...

Ulan İstanbul: Ve Ceyhun her şeyi öğrenir...

Tam bir şok etkisi yaratan 'bölüm' finaliyle, Ulan İstanbul gerçek bir ters köşe yaptı biz izleyicilere. Böylesini gerçekten beklemiyordum ve hazırlıksız yakalandım. Son birkaç bölümdür, "şimdi ne olacak? diye merak etmiyorum" derken, şimdi tam da o merak denizinin içerisinde boğulmama mücadelesi veriyorum. "Dizi 33. bölümde bitiyor mu?" sorularına cevabı doğrudan senaristten aldığımız dün gece, bakalım dizide neler yaşanmış. Ve yine dün gece hangi büyük şok ailemizin ensesinde, kapanmaz bir yara açmış...

Ulan İstanbul: Ceyhun'la karşılaşmadan asla!

"Ceyhun ve bitmek bilmeyen karşılaşmalar" konulu bir bölümle daha karşımızdaydı Ulan İstanbul. Malum olduğu üzere, Ceyhun'un görevlendirildiği tüm olaylar çetemizle bağlantılı ve dün gece son ana kadar karşı karşıya gelmeseler de, finali yakalanmayla kapattık. Ceyhun'a sinir olmamak artık elde değilken, bir adamı yok yere hapse göndermek için çaba sarf eden çetemize de az biraz ayar olmadım değil. O adamı hapse geri göndermek yerine, Firuz'u köşeye sıkıştırmaya çaba harcasalar her şey sona ererdi herhalde...

Aramızda Kalsın: Elveda...

Sıcacık ve içten bir diziye daha veda vakti... Aramızda Kalsın, uzun yıllar sonrasında ekranın en sıcak ve samimi ailesini karşımıza getirdiğinde hepimiz büyük bir keyif yaşamıştık. Başladığı ilk bölümden beri, senaryosu nasıl dayatmalara maruz bırakılırsa bırakılsın her zaman seyircisini kendisine çekmeyi başarıyordu. Mükemmel oyuncuları, hayat verdikleri karakterler ve ekrandan geçen samimiyet; Aramızda Kalsın'ı "en sıcak aile dizisi" tahtına oturttu. Dün akşam yayınlanan final bölümüne kadar da bu asla değişmedi. Bundan sonrasında mı?.. Böylesi sıcaklığa sahip bir diziyi, yeniden uzun yıllar boyu beklemek zorunda kalabiliriz...

Ulan İstanbul: Baskın basanın olacak mı?

Her şey zaten birbirinin içerisine girmişken bir de Firuz'un dahil olmasıyla daha da içinden çıkılmaz bir hal alan Nevizadecilik, çetemizin başını her bölüm daha da büyük sorunların içerisine sokmakta. Dün akşam yayınlanan 30. bölümde de, son ana kadar her şey arapsaçı misali karışmıştı. Firuz dilinden hiç düşürmediği delil CD'sini karakola göndermek için talimatı verdiği sıradaysa istediği sonucu elde etti. Bu sorunlu gelişmeyi yaşamadan atlatan çetemizin ise ondan nasıl kurtulacaklarına dair en ufak bir fikri bile yok... Lafı daha da fazla uzatmadan, hemen bölüm analizine başlayalım derim...

Ulan İstanbul: Yargılamayın

Bir haftalık aranın ardından, Ulan İstanbul dün akşam yeniden ekrandaydı. Firuz'un kim olduğundan, çetemizden daha ne istediğine kadar her şeyi öğrendiğimiz bir bölüm izledik. Tabi sadece bu yetmezdi, üzerine bir de Ceyhun iyice işkillendirildi. Çetemiz yeniden toplanıp gitmeye yeltendiğinde ise başka bir sorunun cevabı ortaya çıktı. Ve bu cevap, onları gidiş fikrinden yeniden vazgeçirecek... Tüm bunların ışığında, lafı fazla uzatmadan bölümün analizine başlayalım derim...

Galip Derviş: Baharda sana menekşe getireceğim

Başarılı yapımların ekrana veda etmesi artık o kadar sıradanlaştı ki, insan her seferinde kuracak farklı cümle bulmakta çok zorlanıyor... Üç sezondur devam eden ve en başarısız sezonunu geçiren Galip Derviş, dün gece itibariyle ekran macerasının sonuna geldi. Toplam 56 bölüm çekilen Galip Derviş, Emmy ödüllü dizi Monk'un uyarlaması olarak ilk iki sezon boyunca çok başarılı bir iş ortaya koydu ve her geçen bölüm izleyicisini kendine daha da çeken bir sinerji yakaladı. Ancak ne zaman ki üçüncü sezonu ekrana geldi, işte o zaman dengesini iki olumsuzluk üzerinden kaybetmeye başladı.

Aramızda Kalsın: Kim sevmez ki aşkı?

Finaline az bir zaman kalmışken, Aramızda Kalsın yazmamak elbette olmaz... Bu yazımda, dizide yaşanan aşklara bakacağız... Ama öncesinde belirtmem gereken birkaç nokta var. Önce onlara değineyim, daha sonra da aşklara göz kırparız...

Ulan İstanbul: Son tezgah

Dün akşam yayınlanan bölümüyle, Ali Rıza'nın kurtarılması noktasında son kez tezgah çeviren çetemizin; en son bu mutluluğu yaşadığında, Doğan tarafından paralarının çalındığı gerçeğini unutmadan oturup izledim Ulan İstanbul'u. Dizinin bu bölümünde, geçtiğimiz bölümlere nazaran daha kolay bir dümen vardı ama günün sonunda, aslında her şey daha büyük bir çıkmaza göz kırpıyordu... Lafı fazla uzatmadan, dizinin yirmi yedinci bölümünün analizine başlayalım...

Kocamın Ailesi: Rakip tanımayan dizi

Bir dizinin tutması için, yüz binlerce liralık reklamların, PR çalışmalarının ya da bölüm başı milyon liralara varan harcamalar yapmanın gerekli olmadığının en güzel kanıtı diyebiliriz; Kocamın Ailesi için. Sadece ilk bölümünde istenmeyen sonuçlar alan dizinin, ikinci bölümüyle birlikte önü ferah fersah açıldı ve reyting listelerini yıktı geçti. Yukarıda bahsettiğim harcamaların tümünün, hatta daha da fazlasının yapıldığı Kurtlar Vadisi'ni bile ezmeyi başardı. Bu başarının altında en küçüğünden en büyüğüne, mükemmel oyunculukların yanı sıra hem başarılı bir senaryo hem de dümende iyi bir yapımcının olmasının payı var. Tüm parçaların kusursuz işleyişi de, ortaya hem izlemesi keyifli hem de sevilesi bir iş çıkartmış oluyor.

Ulan İstanbul: Yaren neredesin?

Reytinglerde büyük bir düşüş yaşamaya başlayan ve geçtiğimiz bölüm aldığı dokuzunculuktan sonra, bu hafta on ikinciliğe kadar düşen Ulan İstanbul'un üzerinde de kara bulutlar dolaşmaya başladı... Paramparça'nın resmen reytingleri silip süpürdüğü pazartesi gününde, Ulan İstanbul en çok zarar gören yapımlardan oldu. Aslında senaryo birçok zorlama/hata barındırsa da, bu kadar düşük reytingleri hak ettiği kesinlikle söylenemez. O yüzden oturulup, seyirciyi geri çekmenin planları yapılmalı artık inceden. Sevdiğim bir diziyi daha kaybetmek istemiyorum!..

Ulan İstanbul: Kim geleceğini merak etmez ki?..

Yine bizi şaşırtmayacak olay örgüleriyle, çetemizin başının beladan kurtulduğu bir bölümdü pazartesi akşamı izlediğimiz yirmi beşincisi... Hayati polisler tarafından yakalanmış ve ağzından çıkan ilk laf, "Kandemir" olmuştu ama olaylar bambaşka gelişecekti. Günün sonunda ise yeni bir bela, çetemizin tam da yanlarında sessizce beklemekteydi... Bakalım bu bölümde neler olmuş...

Aramızda Kalsın: Dupduru bir hüzün

Her türlü sorunun sevgiyle aşıldığı sıcacık bir aile dizisi... Aramızda Kalsın'ı tarif etmek için kurulabilecek en doğru cümle herhalde budur... Çok fazla hakkında yazı yazmasam bile, her zaman en çok sevdiğim diziler ligimde birinci sırasını korumuştur. Neden yazmadığıma gelince, bilmiyorum aslında... İstikrarı kendi içimde bir türlü tutturamadım sanırım ama şu var ki, bu bloğun ilk yazısı Aramızda Kalsın'dır... Benim bu yola çıkışımdaki iki mihenk taşından da birisidir. Diğer mihenk taşım geçen yıl bu zamanlarda bitirilmişti; şimdi ise Aramızda Kalsın bitiyor, bitiriliyor... Reyting canavarının son kurbanı olarak, kanal arşivinin tozlu raflarındaki yerini almaya hazırlanıyor...

Ulan İstanbul: Gazanfer Nevizade'nin hazinesi

Geçtiğimiz bölüm diziyi darmaduman bıraktığımızdan, bu bölümün geçen bölümün arkasını kurtaracağını zannetmiştim ama jenerik öncesi gösterimde tüm sorunlar çoktan çözüme kavuşmuştu. Yani Uğraş Güneş'in oyununa geldik kısaca. Yeni bir ters köşenin ardından yeniden komedi ağırlıklı bir bölüm vardı karşımızda. Uzun lafın kısasına gelip, dizinin yirmi dördüncü bölümünün analizine başlayalım derim...

Ulan İstanbul: Balıkları taze, kaderleri virane

Karamsarlıklarla örülü bir bölümle ekrana geldi, dün akşam Ulan İstanbul. Böylesine buhranlı bir bölüm hakkında ne ön yazı ne de final çıkarımı yazamayacağım. Madem öyle, hemen bölüm analizine başlayalım...

Ulan İstanbul: Çek git

Oldukça fazla olayın bir araya sıkıştırıldığı bir bölümle ekrana gelen Ulan İstanbul, bu hafta resmen beyin devrelerimi hasara uğrattı... Tabi içerisinde bir de reklam saklıydı... Malum pazar günü Şeref Meselesi yayın hayatına başlıyor ve Kanal D reklam taktiğinin suyunu çıkartarak, bir de Ulan İstanbul içerisinde reklam yaptı. Neyse isyan bayrağını açmayacağım ama hakkında bir analiz yazdığımda bu suyu çıkan tanıtım ve reklamlara oldukça fazla dokunduracağım... Lafı fazla uzatmadan dün akşam yayınlanan yirmi ikinci bölümün analizine başlayalım...

Galip Derviş: Ah bu elektrikler

En son sezona başladığı kırk yedinci bölümünü analiz etmiştim, Galip Derviş'in. Ondan sonraki üç bölümü de izledim ancak, pazartesi günleri için başka bir diziyi yazdığımdan yer veremedim. Ama bu hafta diğer diziye-Kiraz Mevsimi- bir süreliğine ara vermeye karar verdim ve pazartesi günü Galip Derviş'in oldu... Lafı fazla uzatmadan elli birinci bölümün analizine başlayalım...

Ulan İstanbul: Kumpaslar çetesi

Karlos'un vurulmasından sonra büyük bir şok dalgası kaplamışken içimizi, ona bir şey olmayacağını da aslında adımız gibi biliyorduk... Çok da süründürmeden henüz yeni bölümün başında işin hallolması ise oldukça şahaneydi... O vurulma sahnesi ve çetemizin neler çevirdiğini gördükten sonra da Uğraş Güneş'e hayretlerimizi yollamayı ihmal etmedik... Lafı fazla uzatmanın alemi yok, bakalım Ulan İstanbul'un yirmi birinci bölümünde neler neler olmuş...

Kocamın Ailesi: Gerçek sevgi

Sadece olumsuzluk izleyeceğimiz algısıyla, o kadar şevksiz ve isteksiz oturdum ki ekran başına; bu bölümden ümidi tamamen kesmiştim. İlerleyen zamanlar için senaryoda gerçekleştirilecek sürprizleri beklediğimden, "bir bölüme de katlanayım" kafasındaydım anlayacağınız... Amma velakin o kadar eğlenceli, komik ve ders niteliğinde söylemlerin olduğu bir bölüm izledik ki; daha ilk birkaç sahnede kendimden geçtim...