İçerde: Bu mutlu sonu çoktan hak etmiştiniz...

Vedalar gerçekten zor. Ne olursa, nasıl olursa olsun zor... İçerde'yi severek izlemeye başlamış, ardından senaryosunun gidişatı sebebiyle sadece çıldırmak kalmıştı geriye. İzliyorsam sebebi, mükemmel oyunculukları ve belki biraz da hakkında bir kere yazmış olmaktı. O mükemmel oyunculuklar ki, ne yazılırsa yazılsın her an devleştiler gözümüzün önünde. O dev oyunculuklar ki, İçerde'yi asıl izlenir kılan her daim onlar oldular. Ve finalin ardından aklımda yine sadece o dev oyunculuklar kaldı. Bir kadro ancak bu kadar kusursuz dizayn edilebilirdi. Herkes rolünün hakkını ancak bu kadar başarılı verebilirdi. Ve hak ettiği mutlu sonu aldığı için çokça mutluyum şimdi İçerde için...

Ekrandan Haberler - 12-18 Haziran 2017

Haber Başlıkları
- İçerde (Final)
- Anne (Final)
- Kara Sevda (Final)
- Cesur ve Güzel (Final)
- Söz (Sezon Finali)
- İsimsizler (Sezon Finali)
- Çoban Yıldızı (Sezon Finali)
- Arka Sokaklar (Sezon Finali)
- Fi (Sezon Finali)
- Deli Gönül (Başlama tarihi belli oldu)
- Ateşböceği (kinci tanıtım yayınlandı)
- Dolunay (İki ve üçüncü tanıtımı yayınlandı)
- İki Yalancı (İlk tanıtımı yayınlandı)
- Utanmazlar (Kadroda yeni bir isim)
- Dünya Güzellerim (Başlıyor)
- İlk Buluşma (Başlıyor)
- Çarkıfelek (Başlıyor)
- Gönder Gitsin (Başlıyor)
- Çocuktan Al Haberi Ünlüler (Başlıyor)

İstanbullu Gelin: Aşk her şeyi affeder mi?..

Ön yargılarımla gurur duymam ama bu özelliğimi saklamaya da gerek duymuyorum. Evet, ön yargılıydım. İlk bölümünde şöyle bir bakar, sonra nasılsa sıkılır kaparım diye oturmuştum başına ama on altı bölüm geçti, birini bile kaçırmadım. Farklı bir atmosferi olmasından belki de. O bildiğimiz konak dizilerine çok benzememesinden de olabilir. Başlı başına sebep, Esma bile olabilir... Yani kesin kez, şu sebeple bir bölümünü dahi kaçırmadım diyemem. Lâkin, sezon finaliyle içim burkulduysa; sevmişim demektir... Aşkın aniliği, geri kalan her şeyi önemsiz kılışı, bambaşka bir dünyayı kucaklama telaşı, o dünyayı değiştirmeye başlama gücü ve dünyanın başına yıkılması... İstanbullu Gelin'in, Süreyya nezdinde ilk sezonu böyle özetlenebilir aslında...

İçerde: Manyak yahu bunlar...

Mutlu olmayı arzulamak suç olmasa gerek? Kim mutlu olmak istedi diye cezalandırılabilir ki? Kim koca bir hayatı sırf ailesine kavuşmak arzusuyla yaşadığı için haksızdır? Kim koca bir hayatı sırf kardeşini bulmak için karartmayı göze alabilir? Kim, bu kadar cesurken payına mutsuzluk düşebilir? Bu kadarı biraz fazla olmaz mı? Mutlu olmak için 38 hafta boyunca didinmiş iki kardeşe, hüzünlü bir son mu revadır? Lütfen olmasın. Eğer olursa da benim için final, 38. bölümdür. 39. bölümü izlemedim varsayarım...

Söz: Aşkını özledin mi Çolak?..

İnsanın elbette her kötü durum için hazır plânları olmalı. Özellikle düşmanı bol biriysen, daha çok dikkatli olmak zorundasın. Hele de o düşmanı sen kendi ellerinle, büyük bir nefret ve hainlikle yarattıysan; her kötü durum için başına da sıkmaya cesaretin olmalı. Yoksa, şüphesiz ki madara olursun... Bir de karşındaki insanı iyi tanıman gerek. Kiminle dans ettiğini bilmelisin. Herkese oyun oynanmaz, herkese blöf de yapılmaz. Zira bir bakmışsın sadece madara olmakla kalmamış, kahrolmuşsun... Çolak bu bölüm iyi bir kaçma serüveni geçirdi. Elinden gelenin en iyisini yaptığı da söylenebilir, o sakat ayağıyla. Yalnız son dakikada iyi tufaya geldi. Karşısında Yavuz'u gördüğü andaki ifadesi ise enfesti. Ama bakalım, bu tutsaklık bir işe yarayacak mı? Yoksa Çolak yine son anda kaçmayı başaracağı bir fırsat mı yakalayacak?..