Hayat Şarkısı: Pişmanlıklar...

Hayâl kırıklıklarınızın peşi sıra geldiği, tüm günahlarınızın bedelini bir çırpıda ödeyeceğinizi düşünün. Ayakta durmak için verdiğiniz tüm mücadelenin, dört bir koldan yok edilmeye çalışıldığını da. Desteklerinizin birer birer ellerinizden alındığı ve düşmeye mahkum gibi durduğunuzu da... Gerçekten zor olurdu değil mi?.. Hülya içinde durum tamamen bu. Yaşadığı hayatı hep arzu etmiş, sonunda da elde etti. Ama o süreç boyu edindiği günahların bedeli şimdi kapısında hesap sormak için sıra bile beklemiyor...

Hayat Şarkısı: Aşktan kaçılır mı?

Bazen kendini hiçbir yere ait hissetmezsin. Mutlusundur ama her şey mutsuz olmanı sağlıyordur. Gülüyorsundur ama için için bir derdin de ağlamanı bekliyordur. Aşıksındır ama aşktan daha öte olumsuzlukların altından kalkmak zorluyordur. Her şey kendine delicesine aşık etmek arzusundan, 'kaçan kovalanır' temalı bir oyundan ibaret olabilir; lâkin gerçek şu ki, Hülya'nın değişimi aynı zamanda Kerim'in de değişimi demek oldu. Yıllarca kaçtığı, evlenmemek için yapmadığını bırakmadığı kadının gitmesinden, kendisini bırakmasından korkuyor; ötesi var mı?..

Hayat Şarkısı: Bir ballı olma hali...

Ballılık nedir bilir misiniz? Sürekli dört ayağının üzerine düşmek ya da? Hiç bitmeyen bir oyunun tökezleyeni ama sonunda hep kazananı olduğunuzu düşünün. Çakıl taşlı bir yolda ayağınızda sivri topuklularla sendelemeden yürüdüğünüzü de olabilir. Artık ne kadar geniş hayâl dünyanız varsa o kadar düşünün... Sonra kendinizi oradan çıkartın ve yerinize Hülya'yı yerleştirin. Emin olun hayâllerinizdeki sizden, iyi olacaktır skoru...

Hayat Şarkısı: Ölmez yahu...

Ne yaparsan yap, geçmişin de kaderin de bırakmaz seni bazen. Ne kadar iyi olursan ol, ne kadar vefa sergilemiş, korumuş, kollamış, hep ezilmiş ya da hor görülmüş; yine de çekeceğin ızdırabı beklersin. Sen beklemesen de, o gelir seni bulur zaten... Tıpkı Melek'in başına gelenler gibi. O da az suçsuz değil, kendini geri çekmeyi, söz geçirmeyi, yaptığının yanlış olduğunu bile bile pes etmeyi hiç düşünmüyor. İçerisine düştüğü aşkın kendine ne kadar zarar verdiğinin farkında bile değil. Aslında farkında da, değil...

Hayat Şarkısı: Sürprizler...

Adım attığın her seferinde farklı bir denge oyunu bekler seni. Sallanırsın, tökezlersin ama vazgeçmezsin. Hedefin vardır ve o yolda, durmaksızın ilerlemek istersin. Sonuna geldiğini düşündüğün her seferinde de, daha çok yol katetmen gerektiğini anlar; hayatın sana hazırladığı yeni sürprizlere kucak açarsın. Acı da olabilir, tatlı da o sürpriz. Bilebileceğin tek şey, pes etmemen gerektiğidir...

Hayat Şarkısı: Korkma sana bir şey olmaz...

İnsanın işlemediği bir suçun günahını çekmesi kadar zor bir şey yoktur herhalde. Hiçbir şeyden haberin yokken en harlı ateşin seni beklediğini öğreniyorsun. Verdiğim tüm emekler, çaban, akıttığın ter de beraberinde yanmaya hazırlanıyor üzerine. Gerçekten zor. Üstesinden gelmesi de bir o kadar imkansız. Kerim'in yaşadığı hiç kolay değildi. Ne kadar pişmanlık duyarsa duysun Hülya'nın yaptığınınsa affedilir bir yanı yok...

Hayat Şarkısı: Amansız karanlık

İnsan kaybettikçe kazanmaya çabalar ya hani, başaramaz da genelde. Mücadelesini sonuna kadar verse de hep bir şeyler yarım kalır. Olmadı öyle hisseder ya; işte böyle bir düzen içerisinde ilerlemekte aslında Hülya. Hep bir şeyleri başarıyor gibi gözüküyor ama bir yeni soruna kucak açmaktan başka yaptığı bir şey yok. Her şeyi ardında bırakıp gitse, daha az başının ağrıyacağından, canının sıkılacağından habersiz. Tutturduğu yolun yol olmadığından, her adımında daha da battığından da... Ama yine de karanlığa el etmeden duramıyor. İnsanların başına daha büyük sorunlar açmadan da...

Hayat Şarkısı: İlk bakış

Yoksulluğun ve yoksunluğun nasıl bir duygu olduğunu gösteren ama olması gerekenden bambaşka bir profile bürünmüş baş karakteri önümüze itekleyerek, yaşadığı hiçbir şeye üzülmememizi de sağlayan ilginç bir dizi; Hayat Şarkısı. Sanırım Türk yapımı olsa bu kadar fazla trajediye kaçılmaz, biraz empati kurmamıza izin verilirdi. Lâkin günümüz dizi sektörünün önemli açığını kapatan Kore'den uyarlama olunca, baş karakter sinir krizlerimizin tetikleyicisi oluverdi...

Güzel Köylü: Karakterlerin evrimi

Son üç haftadır bölüm analizini yapmayı bıraktığım Güzel Köylü'yü, karakterleri üzerinden bir değerlendirelim derim... Bakalım, ilk bölümden bu yana karakterlerimiz nasıl bir evrim geçirmişler...

Güzel Köylü: Aşka dair her şey

İçerisindeki dinamik noktalarıyla, her hafta izleme zevkini katlayan bir yapım Güzel Köylü. Özellikle usta oyuncuların çok katkısı olan dizinin, tam bu sebeple eğitici yanı da bulunmakta. Drama kursuna gitme, aç diziyi Ahmet Mümtaz Taylan'ın altıncı bölümdeki ağlama sahnelerini, olmadı aç Zerrin Sümer'in o kızgın ve atarlı sahnelerinin sonunda nasıl bir evrim geçirip, kamera aracılığıyla bizimle iletişime geçtiğini izle. Al sana bedava oyunculuk dersi işte. Hiç yoktan iyi değil mi sizce de?.. 

Güzel Köylü: Kaan'ı tanıyor musun?

Evet, haftalık bölüm analizi listemdeki dört diziden biri olan Güzel Köylü'de bugün de sıra... Aslında iki haftada bir diziler hakkında bölüm analizi yapıyordum ancak, üst üste binen bölümlerle romana yakın karakter sayısı elde etmeye başlayınca(!) ben de artık haftalık olarak bölüm analizi yapmaya karar verdim. Bu doğrultuda bundan böyle, Kaçak Gelinler, Ulan İstanbul, Güzel Köylü ve Kiraz Mevsimi'ni gittiği yere kadar haftalık olarak analiz edeceğim. Gittiği yere kadar derken; malum kış sezonu yaklaşıyor ve yeni yeni diziler gelecek önüme. Onlara ayırmak zorunda olacağım günlerde, muhtemelen bu haftalık analiz işini aksatabilirim. Bu dört işin, en az üçünün kış sezonuna sarkacağını düşünürsek; şimdiden bu küçük bilgiyi not düşeyim...

Güzel Köylü: Usta bir kadro

Her hafta izlemesi daha da keyifli bir hal alan, karakterlerin sıcaklıklarının televizyon ekranlarından taştığı ve en önemlisi gerçek ustaların buluştuğu bir yapım Güzel Köylü. Hikayesinin işleyişi bir köy ortamı ve yaşamını en iyi şekilde gösterirken, baymıyor. Ayrıca, tüm karakterler artık diksiyon problemini çözdüğü için kulaklarımızda tırmalanmamış oluyor...

Güzel Köylü: Bambaşka bir dünya

Geçmişte birçok tekrarı denenmiş köy dizileri kıvamında olacak gibi gelmişti bana, Güzel Köylü ilk başta... Genelde ön yargılarımla ünlüyüm; yazılarımı takip edenler bilirler. Ama şu da var ki; ön yargılarımı yıkılmaya yüz tuttuğu anda bir köşeye bırakmasını da iyi bilirim. Olmadı, giyotine yatırır; kırparım bir güzel!..